Terk edilmiş viran evde
Oturur yalnız, pencerenin önünde,
Kırık dökük, duvarların arkasında ne sırlar gizli,
İsyan dolu gündüzleri kâbus olan, gecelerin,
Yalnız bir kadın bakar buğulanmış pencerede.
Halinden belli hayatın izleri var yüzünde,
Boş gözle bakar kırık yıkık duvarların
Buğulanmış pencerenin önünde,
Eski bir dosta rastladım sordum sebebi nedir diye.
Yılar önce bir vefasıza âşık olmuş,
Terk edip gitmiş yaban ele,
Seneler geçmiş unutamamış,
Bir gün hatasını anlar gelir diye.
Viran olmuş Duvarların,
Buğulanmış pencerenin önünde,
Hayalinle yaşarım boş pencerenin önünde.
Bir yabancı olmuşum kendime,
Acır dururum çünkü o benim eller güler halime,
Ne olur gel beni sensizliğe terk etme gel…
